Η αμυγδαλιά

Μύθος: Η Φυλλίς, η όμορφη αμυγδαλιά.

Φυλλίς, μια όμορφη κοπέλα, ήταν κόρη του βασιλιά της Θράκης. Κάποτε πέρασε από τη Θράκη ο Δημοφώντας, ο γιος του Θησέα και μόλις την είδε μαγεύτηκε από την ομορφιά της και την αγάπησε. Ο βασιλιάς, με χαρά, του την έδωσε για γυναίκα. Μετά από λίγο καιρό όμως, ο Δημοφώντας νοστάλγησε την πατρίδα του, την Αθήνα και έφυγε αφού υποσχέθηκε στη Φυλλίδα να γυρίσει γρήγορα κοντά της. Η Φυλλίς  που αγαπούσε πολύ τον Δημοφώντα τον περίμενε με μεγάλη αγωνία, ανεβασμένη σε μια αμυγδαλιά για να αγναντεύει το δρόμο. Ο καιρός όμως περνούσε ο Δημοφώντας δε φαινόταν και η Φυλλίς μαράζωνε από τον καημό της. Μέρα και νύχτα, νηστική και λυπημένη, έλεγε τον πόνο της στην καλή αμυγδαλιά και την πότιζε με τα δάκρυά της. Τελικά δεν άντεξε και πέθανε κάτω από το δέντρο. Η αμυγδαλιά ξεράθηκε αμέσως από τη λύπη της. Η ψυχή της Φυλλίδας πέρασε μέσα στον κορμό του δέντρου. Ήταν Γενάρης, στην καρδιά του χειμώνα, όταν ο Δημοφώντας επέστρεψε. Μόλις έμαθε για το χαμό της γυναίκας του, έτρεξε κοντά στην αμυγδαλιά, την αγκάλιασε κι έκλαψε. Το δέντρο πλημμύρισε ξαφνικά από άσπρα και ροζ λουλούδια. Ήταν η ψυχή της Φυλλίδας που χάρηκε βλέποντας τον αγαπημένο της κι έκανε το δέντρο να ανθίσει μέσα στο βαρύ χειμώνα, δείχνοντας τη μεγάλη δύναμη της αγάπης. Από τότε οι αμυγδαλιές ανθίζουν μέσα στο Γενάρη και στολίζονται στα ροζ και στα λευκά πριν ακόμη βγάλουν φύλλα.

Ποιήματα
 
Αμυγδαλιά (Σοφία Κατσαρού)

Όλα τα δέντρα, τα κλαδιά
ανοίγουνε το Μάρτη
και η καημένη η αμυγδαλιά
άνοιξε το Γενάρη.
Σαν τη νύφη στολισμένη
η άσπρη μυγδαλιά με τα
πράσινά της μύγδαλα.
Τώρα όμως τι κρίμα
θα περάσει η εποχή της
κι ο κορμός της θα γεράσει.
Κάτω από τον ήλιο
κάθεται και περιμένει
τις μελαχρινές μελισσούλες
να την επισκεφτούν
η αμυγδαλιά, η αμυγδαλιά

Νεράιδα του χειμώνα

Αμυγδαλίτσα όμορφη

στα ροζ είσαι ντυμένη

μες το χειμώνα άνθισες

γιατί είσαι ευλογημένη.

Ελπίδα σ' όλους μοίρασες,

χαρά και τρυφεράδα

τα πέταλα σαν άπλωσες

στην κρύα τη λιακάδα.

Σε βλέπω απ' το παράθυρο

πως στέκεσαι γενναία

στη μέση της μικρής αυλής

νεράιδα μου ωραία.

Την άνοιξη προμήνυσες

στη μέση του χειμώνα

τον ήλιο, το ζεστό καιρό

και τα χελιδόνια.

Κατασκευή: