Σελίδες

Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010

Κλασσική μουσική για παιδιά

Τι κλασσική μουσική να βάλουμε σε ένα παιδί; Προτείνω τις τέσσερις εποχές του Vivaldi. Ας ακούσουμε το φθινόπωρο μιας και είναι η εποχή...

Ακούει το έμβρυο;

Αντιλαμβάνονται τα έμβρυα τους ήχους; Ποια η σχέση της μουσικής με το παιδί; Και ποιο είδος είναι το καταλληλότερο;

Ο παιδίατρος Σπύρος Μαζάνης απαντά:

Είναι αποδεδειγμένο με επιστημονικές έρευνες ότι το έμβρυο ακούει. Μάλιστα, ακούει πολύ καλά όλους τους ήχους που υπάρχουν στο περιβάλλον του και τους αναγνωρίζει μετά τη γέννηση του αντιδρώντας με ευχαρίστηση ή δυσαρέσκεια.

Με συναισθήματα ευχάριστα ή δυσάρεστα εκδηλώνεται και μέσα στην κοιλιά της μητέρας του και αυτό διαπιστώνεται από την κινητικότητα του. Ακόμη είναι σίγουρο πως όσο πιο ευχάριστα είναι αυτά τα ακούσματα τόσο καλύτερος θα είναι ο ψυχικός του κόσμος και γενικά η προσωπικότητά του στο μέλλον.

Ίσως η πρώτη αίσθηση ρυθμού που αποκτά το έμβρυο να είναι τα χτυπήματα της καρδιάς του. Στο τρίτο τρίμηνο της κύησης φαίνεται να αντιδρά με ποικίλους τρόπους και σε εξωγενή ακουστικά ερεθίσματα.

Η σχέση της μουσικής με το παιδί έχει αναπτυξιακό, πολιτισμικό, ανθρωπολογικό, γνωστικό, εκπαιδευτικό και θεραπευτικό χαρακτήρα.

Έχει διαπιστωθεί ότι ήδη στο δεύτερο μήνα τα βρέφη διακρίνουν τη συχνότητα, την ένταση και τη μελωδία του τραγουδιού της μητέρας τους και στους 4 μήνες ξεχωρίζουν ακόμη και το ρυθμό. Μάλιστα σε αυτές τις ηλικίες διακρίνουν περισσότερα στοιχεία στη μουσική από ότι στην ομιλία.

Η καταλληλότερη μουσική που πρέπει να ακούει κατά την ανάπτυξη του είναι εκείνη που έχει αρμονία και μελωδία. Να μην είναι εκκωφαντική, και να περιέχει συχνές επαναλήψεις του ίδιου ρυθμού.

Μουσική παιδεία και παιδική εγκληματικότητα

Στα βρέφη αρέσει η κλασική μουσική και τα δημοτικά τραγούδια. Χαλαρώνουν, κοιμούνται ευκολότερα και δείχνουν ευτυχισμένα. Στην προσχολική και σχολική ηλικία η μουσική επηρεάζει πάρα πολύ την κουλτούρα του παιδιού αφού όσο χαμηλότερη είναι η παιδεία του τόσο μικρότερες είναι οι απαιτήσεις του στην ποιότητα της μουσικής που ακούει.

Σήμερα η μουσική χρησιμοποιείται ως θεραπευτικό μέσο σε πολλά ιατρικά κέντρα του κόσμου για διάφορες παθήσεις, όχι μόνο ψυχιατρικές ή ψυχολογικές αλλά και ορθοπεδικές, κινητικές και σε παιδιά με ειδικές ανάγκες.

Τέλος, όλα τα στατιστικά στοιχεία της παιδικής εγκληματικότητας είναι ανεβασμένα στις ομάδες των παιδιών που ακούν βίαιη μουσική ή μουσική που συνοδεύεται από βίαιες παραστάσεις, χρήση ναρκωτικών κτλ

Πηγή:  www.tlife.gr

Φιλόμουσοι... πριν από τα γεννοφάσκια τους

Ποια είναι, αλήθεια, η ακριβής επίδραση της κλασικής μουσικής στα μωρά; Συμβάλλει στην ηρεμία, στην ευφυΐα, στην ανάπτυξη συγκεκριμένων δεξιοτήτων ή μήπως στις μελλοντικές επαγγελματικές τους επιλογές; Κατά καιρούς οι θεωρίες που έχουν διατυπωθεί είναι ουκ ολίγες, ενώ οι αντιπαραθέσεις δεν έχουν λείψει. Ωστόσο στη βάση των όποιων ευεργετικών αποτελεσμάτων της μουσικής, η ανθρώπινη εφευρετικότητα προχωρεί ένα βήμα παραπέρα: οι μελλοντικοί φιλόμουσοι- και πιθανοί επαγγελματίες μουσικοί- θα μπορούν να διαμορφώνονται όχι πλέον από την κούνια αλλά κυριολεκτικά από την... κοιλιά της μάνας τους. Ενα πρωτοποριακό ηχητικό σύστημα που μπορεί να προσαρμοστεί σε iΡod ή mp3 player επιτρέπει στις εγκύους να «συστήσουν» τα αγαπημένα τους κομμάτια στα παιδιά τους ενώ ακόμη τα κυοφορούν.

Εφευρέτης του ηχητικού συστήματος εγκυμοσύνης Ritmo είναι ο Ορεν Οζ, ένας 34χρονος Αμερικανός, πατέρας δύο παιδιών, ο οποίος συνέλαβε την ιδέα κατά τη διάρκεια της δεύτερης εγκυμοσύνης της συζύγου του. «Το σύστημα αυτό γεννήθηκε από το άγχος που ένιωσα βλέποντας τη σύζυγό μου,η οποία ήθελε να ακούει μουσική θεωρώντας ότι κάνει καλό στο μωρό,να παιδεύεται να βρει μια βολική στάση η οποία να επιτρέπει και στο μεγάφωνο να παραμένει αμετακίνητο» δήλωσε ο ίδιος στη βρετανική εφημερίδα «Daily Τelegraph».

Ο εφευρέτης υποστηρίζει ότι καμιά από τις ήδη υπάρχουσες λύσεις της αγοράς δεν αποδείχθηκε λειτουργική και αποτελεσματική. Το νέο σύστημα κατασκευάστηκε έτσι ώστε να μεταφέρει τον ήχο με ασφάλεια μέσα στη μήτρα, λαμβάνοντας υπόψη το μοναδικό ακουστικό περιβάλλον της ευρύτερης περιοχής. Τα μεγάφωνα είναι ενσωματωμένα σε ένα ελαστικό ύφασμα το οποίο προσαρμόζεται γύρω από το στομάχι της εγκύου και μπορεί να καλυφθεί εύκολα κάτω από τα ρούχα. Παράλληλα δε με το έμβρυο- το οποίο, όπως υποστηρίζει ο εφευρέτης, παρουσιάζει σημάδια ανταπόκρισης στην ακοή από τη 17η εβδομάδα της κύησηςτο Ritmo επιτρέπει και στη μητέρα να ακούει την ίδια μουσική με τη χρήση ακουστικών. Με τον τρόπο αυτόν οι δυο τους μοιράζονται μια μοναδική συναισθηματική εμπειρία με σύνδεσμο τον ήχο και τη μουσική.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=60&artid=290400&dt=06/02/2010#ixzz112DS4o3d

O θηλασμός για ένα εξάμηνο, προφυλάσσει το παιδί από μολύνσεις

Ο κατ’ αποκλειστικότητα θηλασμός του νηπίου από τη μητέρα του για χρονικό διάστημα ενός εξαμήνου, προφυλάσσει το παιδί από μολύνσεις, σύμφωνα με νέα έρευνα Ελλήνων επιστημόνων, που προβλήθηκε διεθνώς.
Πέρα από άλλους παράγοντες, όπως η γενικότερη υγεία του νηπίου και ο τακτικός εμβολιασμός του, ο θηλασμός έχει τη δική του προστατευτική λειτουργία, όπως διαπίστωσε η μελέτη, η οποία επισημαίνει ότι είναι η σύσταση του μητρικού γάλακτος που βοηθά τα μικρά παιδιά να αποφεύγουν τις μολύνσεις.
Η έρευνα, υπό τον καθηγητή Εμμανουήλ Γαλανάκη του Τμήματος Παιδιατρικής του πανεπιστημίου της Κρήτης, που δημοσιεύτηκε στο παιδιατρικό περιοδικό «Archives of Diseases in Childhood», σύμφωνα με το BBC, μελέτησε επί 12 μήνες τις περιπτώσεις σχεδόν 1.000 εμβολιασμένων νηπίων και τις κοινές μολύνσεις που έπαθαν σε αυτό το διάστημα. Περίπου τα δύο τρίτα των μητέρων θήλαζαν τον πρώτο μήνα, αλλά μέσα σε ένα εξάμηνο το ποσοστό αυτό είχε μειωθεί στο 20% περίπου (μία στις πέντε).
Συνολικά, μόνο 91 νήπια (λιγότερο από το 10%) θηλάστηκαν αποκλειστικά καθ’ όλο το πρώτο εξάμηνο. Τα παιδιά αυτά παρουσίασαν σημαντικά λιγότερες μολύνσεις (αναπνευστικές, αυτιών, στόματος κ.α.) κατά το πρώτο έτος της ζωής τους σε σχέση με τα υπόλοιπα, που είτε δεν είχαν γνωρίσει καθόλου θηλασμό, είτε έπιναν ταυτόχρονα γάλα και από μπουκάλι. Επίσης, οι μολύνσεις των νηπίων που είχαν μόνο θηλαστεί, ήταν γενικά λιγότερο σοβαρές.
Οι ερευνητές βρήκαν ότι η ευεργετική δράση του μητρικού γάλακτος υπάρχει κυρίως όταν υπάρχει αποκλειστικός θηλασμός, ενώ ο συνδυασμός θηλασμού και γάλακτος από μπουκάλι δεν έχει ίδιο προστατευτικό αποτέλεσμα. Οι ειδικοί διεθνώς συστήνουν τα νήπια να θηλάζονται αποκλειστικά κατά το πρώτο εξάμηνο της ζωής τους. Το μητρικό γάλα περιέχει αντισώματα της μητέρας, τα οποία περνάνε στο παιδί, καθώς και άλλους ανοσοποιητικούς και θρεπτικούς παράγοντες.
Στην ελληνική έρευνα συμμετείχαν επίσης οι ερευνητές Φανή Λαδωμένου, Ιωάννα Μοσχανδρέα, Αντώνης Καφάτος και Γιάννης Τσελέντης από τα τμήματα Παιδιατρικής, Κοινωνικής Ιατρικής και Κλινικής Βακτηριολογίας & Παρασιτολογίας του πανεπιστημίου Κρήτης στο Ηράκλειο.
Πηγή: Web only

Tο φάσκιωμα αυξάνει τις πιθανότητες αιφνίδιου βρεφικού θανάτου.

Οι ηρεμιστικές επιδράσεις που έχει το «φάσκιωμα» του παιδιού (δηλαδή το τύλιγμα του με την κουβέρτα) μπορεί να καταστήσουν δυσκολότερη την αφύπνιση του βρέφους από τον ύπνο, αυξάνοντας τις πιθανότητες αιφνίδιου βρεφικού θανάτου, σύμφωνα με μικρή μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Journal of Pediatrics.
Η έρευνα του Πανεπιστημίου Μονας στην Μελβούρνη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι για τα βρέφη τριών μηνών το «φάσκιωμα» μείωνε την αντίδραση του εγκεφάλου σε μια εξωτερική διέγερση, μια πνοή αέρα που διοχετευόταν στα ρουθούνια του.
Η ικανότητα του βρέφους να ξυπνήσει ως αντίδραση σε τέτοιες διεγέρσεις πιστεύεται ότι παίζει ρόλο στο σύνδρομο αιφνίδιου βρεφικού θανάτου. Aρα από την μελέτη προκύπτει το ερώτημα κατά πόσο το τύλιγμα του παιδιού μπορεί, ειδικά για βρέφη που δεν έχουν συνηθίσει την πρακτική αυτή, να αυξήσει τις πιθανότητες του συνδρόμου.
Ο ρόλος του «φασκιώματος» στο σύνδρομο αιφνίδιου βρεφικού θανάτου είναι αντιφατικός, με ελάχιστες μελέτες να έχουν διενεργηθεί και να έχουν καταλήξει σε αντικρουόμενα αποτελέσματα.
Απ’ την μια το τύλιγμα του βρέφους το βοηθά να μένει σε ύπτια στάση κατά τη διάρκεια του ύπνου, στάση που συστήνεται από τους παιδίατρους προς αποφυγή του συνδρόμου. Μάλιστα ορισμένες έρευνες έχουν δείξει ότι υπάρχει χαμηλή συχνότητα του αιφνίδιου βρεφικού θανάτου σε πολιτισμικές ομάδες όπου το «φάσκιωμα» του βρέφους είναι κοινή πρακτική.
Ωστόσο, υπάρχουν και οι μελέτες που έχουν αποδείξει ότι τα βρέφη που «φασκιώνονται» δεν έχουν μειωμένο κίνδυνο αλλά αντίθετα αυξημένο. Ένα από τα οφέλη που αποδίδονται στην πρακτική αυτή, του ήρεμου ύπνου, είναι ανεπιθύμητο στην περίπτωση του συνδρόμου αιφνίδιου βρεφικού θανάτου. Πιστεύεται ότι τα προβλήματα κατά τη διάρκεια του ύπνου που προκύπτουν από την διακοπή της αναπνοής ή άλλες διεγέρσεις αποδίδονται στο σύνδρομο αιφνίδιου βρεφικού θανάτου.
Στην παρούσα έρευνα οι Αυστραλοί επιστήμονες μελέτησαν τις οργανικές επιδράσεις του «φασκιώματος» σε 27 βρέφη με πολυσωματοκαταγραφική μελέτη ύπνου, που καταγράφει τον καρδιακό παλμό, την αναπνοή, την ηλεκτρική δραστηριότητα του εγκεφάλου και άλλες λειτουργίες όταν το άτομο κοιμάται.
Τα βρέφη που ετέθησαν υπό ιατρική παρακολούθηση όταν ήταν τριών έως τεσσάρων εβδομάδων και πάλι όταν ήταν τριών μηνών. Τα 15 φασκιώνονταν σε τακτική βάση από την γέννηση τους και μετά, ενώ τα 12 όχι. Οι ερευνητές παρατήρησαν κατέγραψαν τον ύπνο κάθε παιδιού όταν ήταν «φασκιωμένο» ή όχι.
Διαπίστωσαν ότι μεταξύ των βρεφών που δεν «φασκιώνονταν» τακτικά, όταν τα τύλιξαν αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση της εγκεφαλικής αφύπνισης κατά την διάρκεια του ύπνου σε ηλικία τριών μηνών. Τα βρέφη είχαν επίσης λιγότερη σταθερότητα καρδιακού παλμού, συγκριτικά με όταν είχαν αφεθεί να κοιμηθούν ελεύθερα.
Αυτό δεν ίσχυε για τα παιδιά που τα «φάσκιωναν» οι μητέρες τους από την γέννησης τους.
Η παρατήρηση αυτή ίσως δείχνει ότι η μειωμένη ικανότητα αφύπνισης καπό τον ύπνο είναι λιγότερο αποτέλεσμα του «φασκιώματος» και περισσότερο της μη εξοικείωσης του παιδιού με την πρακτική αυτή.
Η Δρ Χέιντι Ρίτσαρντσον επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας σημειώνει ότι η επίδραση που παρατηρήθηκε στα παιδιά όταν ήταν τριών μηνών είναι σημαντική, διότι πρόκειται για χρονικό ορόσημο με αυξημένες πιθανότητες εμφάνισης του συνδρόμου.
Επίσης είναι η περίοδος που πολλές μητέρες επιστρέφουν στην εργασία τους και αφήνουν τα παιδιά να τα φροντίσει κάποιο άλλο άτομο, που δεν γνωρίζει επαρκώς τις συνήθειες τους ως προς τον ύπνο.
Οι ερευνητές εικάζουν ότι αυτό μπορεί να είναι παράγοντας των δυσανάλογα υψηλών ποσοστών (16%) του συνδρόμου αιφνίδιου βρεφικού θανάτου, που καταγράφονται στους βρεφονηπιακούς σταθμούς.
Πάντως κατά πόσο το «φάσκιωμα» του βρέφους αυξάνει το σύνδρομο αιφνίδιου βρεφικού θανάτου θα πρέπει να μελετηθεί περαιτέρω.
Πηγή: in.gr

Επιμορφωτικά Σεμινάρια Οκτωβρίου 2010

Ενημέρωση για τα επιμορφωτικά σεμινάρια που θα διεξαχθούν τον Οκτώβριο.
http://www.pasyvn.gr/index.php/eidiseis/epimorfwtika-seminaria-oktwbriou-2010.html

Πάνες, μιας ή πολλαπλής χρήσης;

Η απάντηση θα μπορούσε να δοθεί με κριτήριο την υγεία ή την οικολογική
συνείδηση του γονιού ή ακόμη και με κριτήριο την οικονομία.

Είναι θέμα υγείας.
Αν δούμε το θέμα από άποψη υγείας τότε μπορούμε να μιλάμε μόνο για προτερήματα. Οι πάνες πολλαπλής χρήσης ή οικολογικές πάνες ή βιολογικές ή βιοδιασπώμενες, όπως αλλιώς λέγονται, κατασκευάζονται από βαμβάκι, από βιολογικά ελεγχόμενες καλλιέργειες, είναι απαλλαγμένες από χημικές και τοξικές ουσίες, δεν έχουν άκαρι και διάφορα αλλεργιογόνα, δεν έχουν μικρόβια και άλλους μικροοργανισμούς και μπορούν και πλένονται σε 60-90 βαθμούς Κελσίου.

Προστατεύουν από το κρύο και την υπερθέρμανση, απορροφούν την περίσσια υγρασία του δέρματος, ώστε να εξασφαλίζεται η αναπνοή της επιδερμίδας, αφήνοντας ανοιχτούς τους πόρους, και εμποδίζουν την ανάπτυξη μυκήτων. Έτσι μειώνουν τον κίνδυνο για δερματομυκητιάσεις και παρασιτώσεις, αποφεύγονται το παράτριμα, το έκζεμα, οι ουρολοιμώξεις.

Παράλληλα, προστατεύονται από υπερθέρμανση οι όρχεις και προφυλάσσονται από υπογεννητικότητα τα αγόρια, με βάση το ενδοκρινολογικό συνέδριο της Πανεπιστημιακής Κλινικής του Κiel.

Είναι θέμα οικολογίας.
Παλαιότερα, υπήρχε το έθιμο, κάθε φορά που γεννιόταν ένα παιδί, να φυτεύουν ένα δέντρο!
Σήμερα, για κάθε παιδί που γεννιέται, θυσιάζονται τουλάχιστον 16 δέντρα για τις πάνες του.

- Κάθε χρόνο κόβονται 1.000.000 δέντρα για παραγωγή πάνας μιας χρήσης. Τα εργοστάσια που τις παρασκευάζουν, χρησιμοποιούν τα ποτάμια για τα απόβλητα τους και ξοδεύουν ενέργεια σε ηλεκτρισμό, ενώ για τις πάνες πολλαπλής χρήσης εκμεταλλευόμαστε το βαμβάκι, το μαλλί, το μετάξι, που αναπτύσσονται ξανά και ξανά, χωρίς να σπαταλώνται φυσικοί πόροι.

- Οι πάνες ενός μόνον παιδιού αποτελούν 1.000 κιλά σκουπίδια, που δεν είναι καν βιολογικά - ανακυκλώσιμα, ενώ οι οικολογικές πάνες είναι βιολογικά διασπώμενα υλικά με άπειρα θετικά στοιχεία για το περιβάλλον και την εξοικονόμηση ενέργειας.

Είναι θέμα οικονομίας.
Για τις πάνες ενός μωρού κάθε χρόνο δαπανώνται περισσότερα από 1.200 ευρώ. Άρα, μέχρι τα δύο του χρόνια "μέσος όρος για να στεγνώσει ένα παιδί" χρειάζονται 2.500 ευρώ ! Αντίθετα, για τις οικολογικές πάνες πολλαπλής χρήσης απαιτούνται μόνο 140 ευρώ.

Αν δούμε το θέμα πιο στενά οικονομικά, πρέπει να πούμε ότι:
α) Με την οικολογική πάνα τα παιδιά στεγνώνουν πιο γρήγορα.
β) Δε χρησιμοποιούνται κρέμες ή πούδρες (οι οποίες, μάλιστα, αντενδείκνυνται παιδιατρικά)
στη γενετική χώρα του βρέφους.
γ) Οι οικολογικές πάνες επαναχρησιμοποιούνται, αφού πλένονται σε 60-90 βαθμούς Κελσίου,
οπότε δεν έχουν μικρόβια!
δ) Η ίδια πάνα μπορεί να χρησιμοποιηθεί συνεχόμενα κατά τη διάρκεια της ημέρας,
αν αλλάξουμε μόνο τα προθέματα (ειδικά σερβιετάκια από χαρτί, βαμβάκι, μετάξι ή μαλλί).
ε) Δε χρησιμοποιούνται μαλακτικά πλυντηρίου, γιατί μειώνεται η απορροφητικότητα της πάνας.

Πηγή: Περιοδικό Υγεία


 

Αν λοιπόν αποφασίσετε να χρησιμοποιήσετε τις οικολογικές πάνες θα πρέπει να ξέρετε:
  • Οι πάνες πλένονται σε θερμοκρασία το πολύ 60 βαθμών ξεχωριστά απο τα άλλα ρούχα και φυσικά αφού απομακρύνετε τις κοπρανώδεις ύλες στην τουαλέτα. Τα καλύμματα πάνας στους 40 βαθμούς εκτός αν ο κατασκευαστής ορίζει διαφορετικά.
  • Δεν πρέπει να χρησιμοποιείτε μαλακτικό, μειώνει την απορροφητικότητα των ινών.
  • Δεν χρειάζεται να σιδερώνετε τις πάνες, το πλύσιμο στους 60 βαθμούς είναι αρκετό για την αποστείρωση τους.
  • Οι πάνες πρέπει να πλένονται το πολύ κάθε τρεις μέρες, αλλιώς καθαρίζονται πιο δύσκολα.
Το ιδανικό θα ήταν να έχετε αποφασίσει ποιο είδος πάνας θα χρησιμοποιήσετε προτού γεννηθεί το μωρό. Ένα βρέφος χρειάζεται γύρω στις 10 πάνες την ημέρα. Εάν οι μισές από αυτές είναι οικολογικές, σκεφτείτε τι καλό κάνετε στην φύση. Χρησιμοποιήστε τις πάνες μιας χρήσης μόνο για τον νυχτερινό ύπνο, τις εξόδους και τα ταξίδια για την διευκόλυνση σας. Στους βρεφικούς σταθμούς επιβάλλεται να χρησιμοποιούνται πάνες μιας χρήσης για να μην υπάρχει ο κίνδυνος μετάδοσης λοιμώξεων.

http://mpourmpoulaki.blogspot.com/

Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

Οδηγίες υγιεινής για το νεογέννητο

Μέχρι να ολοκληρωθεί ο πρώτος κύκλος εμβολιασμού, τα παιδιά είναι αρκετά ευάλωτα στις ιώσεις και τις μεταδοτικές ασθένειες. Άρα η υγιεινή, η καθαριότητα και η αντιβακτηριδιακή προστασία πρέπει να είναι στις προτεραιότητές μας.

Γενικές οδηγίες υγιεινής
Λόγω του ότι τα παιδιά κινούνται και μεγαλώνουν ανάμεσά μας, είναι αναπόφευκτο να έρχονται σε επαφή τόσο με άλλα παιδιά ή ενήλικες όσο και με διάφορες επιφάνειες ή αντικείμενα όπου κρύβονται «κίνδυνοι» μη ορατοί με γυμνό μάτι. Η καθαριότητα του σπιτιού και η συστηματική καθημερινή προσωπική υγιεινή αποτελούν ένα σημαντικό πρώτο βήμα για την προστασία από τα πάσης φύσεως βακτηρίδια και μικρόβια που βρίσκονται παντού. Τα χέρια γίνονται συχνά το βασικό μέσο μετάδοσης όλων αυτών των μικροβίων και γι' αυτό  πρέπει όλη η οικογένεια να πλένει συστηματικά τα χέρια της με ένα καλό αντιβακτηριδιακό σαπούνι και στη συνέχεια να τα σκουπίζει καλά σε καθαρή πετσέτα ή ακόμα καλύτερα σε χαρτί κουζίνας. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι να πλένουμε τα χέρια μας πριν και μετά το παιχνίδι με το μωρό, αφού έχουμε αλλάξει πάνα, πριν και μετά το φαγητό, μετά από κάθε δραστηριότητα εντός ή εκτός σπιτιού, πριν και μετά την προετοιμασία του φαγητού, μετά τη χρήση του μπάνιου κ.τ.λ.

Φροντίδα τους πρώτους μήνες με το μωρό
Ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένοι θα πρέπει να είμαστε τους πρώτους μήνες όπου το νέο μέλος της οικογένειας χρειάζεται ιδιαίτερη περιποίηση. Καθαρίζουμε και απολυμαίνουμε συστηματικά τα παιδικά παιχνίδια και τον εξοπλισμό του όπως: καρεκλάκια φαγητού, στράτα, τραπεζάκι κ.α. καθώς επίσης και το πάτωμα με αντισηπτικά απολυμαντικά προϊόντα  ή υγρά αντιβακτηριδιακά μαντηλάκια τα οποία δεν περιέχουν χλώριο και δεν ερεθίζουν το δέρμα. Το ίδιο σχολαστικοί πρέπει να είμαστε όταν παίζουμε με τα αγαπημένα μας κατοικίδια, τα οποία μπορεί να μεταφέρουν άθελά τους βλαβερά βακτηρίδια με το τρίχωμα και τις πατούσες τους, γι' αυτό δεν πρέπει να τα αφήνουμε να μας γλείφουν ή να πηδούν στο τραπέζι. Επίσης, θα πρέπει να απολυμαίνονται οι χώροι που συνήθως κοιμούνται καθώς επίσης και τα σκεύη φαγητού που καλό θα είναι να τοποθετούνται εκτός κουζίνας.

Πηγή: www.babyspace.gr

Συμβουλές για τους κολικούς των νεογέννητων

Δύο στα δέκα μωρά παρουσιάζουν κολικούς, οι οποίοι αρχίζουν μετά τις πρώτες εβδομάδες της ζωής και συνήθως υποχωρούν έως ότου τα βρέφη γίνουν 3-4 μηνών, αναφέρει η εφημερίδα «Τάιμς» του Λονδίνου.



Η ακριβής αιτία των κολικών δεν είναι γνωστή, γι΄ αυτό και είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν.


Μια πιθανή αιτία είναι η συσσώρευση αερίων στην κοιλίτσα του μωρού- γι΄ αυτό και συνιστάται να ταΐζονται τα μωρά σε όρθια θέση και όχι σε ξαπλωτή, να τα ενθαρρύνουμε να πίνουν αργά το γάλα τους, καθώς και να τα χτυπάμε καλά στην πλατούλα για να ρευτούν έπειτα από κάθε γεύμα.


Μία άλλη πιθανή αιτία είναι η δυσανεξία στις πρωτεΐνες του αγελαδινού γάλακτος. Αν συμβαίνει αυτό και το μωρό θηλάζει, η μητέρα θα πρέπει να περιορίσει τα γαλακτοκομικά από αγελαδινό γάλα στη διατροφή της.


Και αν το μωρό πίνει γάλα με μπιμπερό, να το αλλάξει με κάποια υποαλλεργική φόρμουλα που θα της συστήσει ο παιδίατρος.



Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ

Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

Πώς να μετατρέψετε ένα δεξιόχειρα σε αριστερόχειρα

Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων χρησιμοποιεί για τις ανάγκες της καθημερινότητας το δεξί χέρι, όμως μια νέα επιστημονική έρευνα, για πρώτη φορά, διαπίστωσε ότι, υπό την επίδραση μαγνητικών παλμών στον εγκέφαλο, είναι δυνατό για σύντομο χρονικό διάστημα οι δεξιόχειρες να μετατραπούν σε αριστερόχειρες.

Η μελέτη, υπό τον Φλάβιο Ολιβέιρα του Τμήματος Ψυχολογίας και του Ινστιτούτου Νευροεπιστήμης του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Μπέρκλεϊ, σε συνεργασία με ερευνητές από το Ινστιτούτο Γνωσιακής Νευροεπιστήμης του University College του Λονδίνου και το Καθολικό Πανεπιστήμιο της Λουβέν του Βελγίου, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό PNAS της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ.
Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι αν μια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου ενός δεξιόχειρα, στον αριστερό οπίσθιο βρεγματικό φλοιό, δεχτεί μαγνητικά ερεθίσματα, τότε είναι δυνατό να αλλάξει ο τρόπος που αποφασίζει ο εγκέφαλός του και να στείλει εντολή στο "κακό" αριστερό χέρι για να εκτελέσει μια πράξη, για παράδειγμα να πιάσει ένα φλιτζάνι καφέ.
Οι ερευνητές έκαναν πειράματα με 33 δεξιόχειρες εθελοντές και συμπέραναν ότι ο μαγνητικός ερεθισμός της αριστερής πλευράς του εγκεφάλου οδηγούσε σε αύξηση της χρήσης του αριστερού χεριού.
Το αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου ελέγχει τις κινητικές ικανότητες της δεξιάς πλευράς του σώματος και αντιστρόφως.
Η ενεργοποίηση του βρεγματικού φλοιού που παίζει ρόλο-κλειδί στην επεξεργασία του υπολογισμού του χώρου και του σχεδιασμού των κινήσεων από τον εγκέφαλο, προκάλεσε διαταραχή στους νευρώνες (εγκεφαλικά κύτταρα) που ελέγχουν τις κινητικές δεξιότητες, με αποτέλεσμα το "καλό" δεξί χέρι να βρεθεί σε μειονεκτική θέση και το "κακό" αριστερό χέρι να έχει αυξημένες πιθανότητες να αναλάβει δράση.
Εξάλλου, παρατηρήθηκε ότι όταν ενεργοποιείτο με μαγνητικούς παλμούς η αντίστοιχη δεξιά πλευρά του βρεγματικού λοβού, δεν συνέβαιναν ανάλογες αλλαγές στην προτίμηση των χεριών (δηλαδή οι αριστερόχειρες παρέμεναν…αριστερόχειρες).
Η νέα έρευνα θέτει σε αμφισβήτηση προηγούμενες εκτιμήσεις των επιστημόνων σχετικά με το πώς οι άνθρωποι παίρνουν αποφάσεις, αποκαλύπτοντας πλέον την ύπαρξη μιας υπόγειας "ανταγωνιστικής" διαδικασίας στον εγκέφαλο, τουλάχιστον όσον αφορά τις χειρωνακτικές δραστηριότητες.
Επιπλέον, η έρευνα δείχνει ότι είναι δυνατό μέσω των μαγνητικών ερεθισμάτων να "χειραγωγηθεί" ο εγκέφαλος όσον αφορά το χέρι που χρησιμοποιεί, κάτι που ανοίγει το δρόμο για νέες προσεγγίσεις, όσον αφορά την αποκατάσταση ασθενών από εγκεφαλικά, Πάρκινσον και άλλα εγκεφαλικά τραύματα.
Τουλάχιστον το 80% των ανθρώπων του πλανήτη εκτιμάται ότι είναι δεξιόχειρες, όμως οι περισσότεροι είναι αμφιδέξιοι (δηλαδή και αριστερόχειρες κατά περίσταση), όταν πρόκειται να εκτελέσουν μια πράξη που δεν απαιτεί ιδιαίτερες κινητικές δεξιότητες, για παράδειγμα το πάτημα του κουμπιού σε ένα ασανσέρ.
Το "σύνδρομο του ξένου χεριού", μια σπάνια νευρολογική διαταραχή κατά την οποία οι πάσχοντες παραπονιούνται για την αθέλητη χρήση των χεριών τους, είναι αυτή που ενέπνευσε τους ερευνητές να ερευνήσουν τον τρόπο που ο εγκέφαλος αποφασίζει κάθε φορά ποιο χέρι θα χρησιμοποιήσει.
Οι επιστήμονες πάντως δεν έχουν κατανοήσει ακόμα για ποιο λόγο υπάρχει αυτή η "ανταγωνιστική" σχέση που διαπίστωσαν στον εγκέφαλο, αναφορικά με την ασυνείδητη απόφαση για την χρήση των χεριών.
Οι μαγνητικοί παλμοί μεταβάλλουν την ηλεκτρική δραστηριότητα στα εγκεφαλικά κύτταρα.
Αν και η νέα έρευνα περιορίστηκε στην χρήση των χεριών, θεωρητικά τα ευρήματά της σχετικά με την επίδραση των μαγνητικών ερεθισμάτων θα μπορούσαν να έχουν εφαρμογή και για άλλα είδη αποφάσεων, π.χ. αν κάποιος θα διαλέξει ένα μήλο ή ένα πορτοκάλι ή αν θα προτιμήσει μια ταινία σε σχέση με μια άλλη, όπως δήλωσε ο καθηγητής ψυχολογίας και νευροεπιστημών Ρίτσαρντ Άιβρι, ο οποίος ήταν συνυπεύθυνος για την μελέτη.

Θα επεκταθεί η απαγόρευση του καπνίσματος στα ΙΧ όταν επιβαίνουν ανήλικοι

Στοπ στο κάπνισμα και μέσα στο αυτοκίνητο. Ο υπουργός Υγείας κ. Α. Λοβέρδος δεν σκέφτεται να «χαλαρώσει» τα μέτρα για την απαγόρευση του καπνίσματος. Το αντίθετο μάλιστα. Εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο να επεκτείνει το μέτρο και στα ΙΧ αυτοκίνητα, όταν επιβαίνουν σε αυτά ανήλικοι. Ο τρόπος με τον οποίο θα επιτευχθεί αυτός ο στόχος δεν έχει ακόμη εξευρεθεί, οι πληροφορίες όμως αναφέρουν ότι ο κ. Λοβέρδος ενημέρωσε χθες σχετικά τους νομικούς συμβούλους του υπουργείου.

Σημειώνεται ότι εισηγήσεις για την απαγόρευση του καπνίσματος και στα ΙΧ αυτοκίνητα είχε δεχθεί και η πρώην υπουργός Υγείας κυρία Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, οι οποίες αποσκοπούσαν στην προστασία των επιβατών και δη των παιδιών από το παθητικό κάπνισμα και στην αύξηση των μέτρων οδικής ασφάλειας.

Η απαγόρευση του καπνίσματος στα ΙΧ, υπό προϋποθέσεις, ισχύει ήδη σε αρκετές χώρες. Ως παράδειγμα αναφέρεται η Αυστραλία, όπου το κάπνισμα σε ΙΧ αυτοκίνητο απαγορεύεται όταν μέσα σε αυτό βρίσκονται παιδιά κάτω των 16 ετών. Το ίδιο συμβαίνει στις ΗΠΑ, στον Καναδά, στην Κύπρο, στη Νότια Αφρική και στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.

Στην Ταϊβάν απαγορεύεται το κάπνισμα στους οδηγούς αυτοκινήτων και δικύκλων και στην Ιταλία υπάρχουν «τσουχτερά» πρόστιμα για τους οδηγούς ΙΧ οι οποίοι καπνίζουν παρουσία παιδιών. Σοβαρές συζητήσεις για την εφαρμογή του μέτρου γίνονται αυτή την περίοδο και σε πολλές άλλες χώρες.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=357083&ct=32&dt=28/09/2010#ixzz10o6Gadbv

Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

O φυσιολογικός τοκετός


Childbirth (Birth) 3D Video Animation from childbirth on Vimeo.

Η εξέλιξη ενός φυσιολογικού τοκετού έχει ως εξής:

1ο στάδιο (διαστολή του τραχήλου).
Ο φυσιολογικός τοκετός ξεκινάει με την έναρξη ρυθμικών συστολών της μήτρας και την έναρξη της διαστολής του τραχήλου. Αρχικά οι συστολές αυτές είναι αραιές και μικρής έντασης και προκαλούν μικρή πρόοδο στη διαστολή του τραχήλου. Η γυναίκα μπορεί να βρίσκεται σε αυτήν την κατάσταση για αρκετές ώρες (10 με 14), έως ότου οι συστολές της μήτρας γίνουν πολύ έντονες και περισσότερο συχνές. Τότε θεωρείται ότι η γυναίκα βρίσκεται στην ενεργό φάση του 1ου σταδίου του τοκετού. Η ενεργός φάση μπορεί να διαρκέσει 4 με 6 ώρες και κατά τη διάρκειά της η διαστολή του τραχήλου ολοκληρώνεται. Οι υμένες υφίστανται ρήξη (τα νερά σπάνε) συνήθως κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια του 1ου σταδίου.

2ο στάδιο (κάθοδος του εμβρύου και τοκετός).
 Σε κάθε συστολή της μήτρας το κεφάλι του εμβρύου σπρώχνεται προς τα κάτω μέσα στον κόλπο. Η επαφή της κεφαλής του εμβρύου με τα τοιχώματα του κόλπου δημιουργεί στη γυναίκα έντονο αίσθημα εξώθησης και έτσι σε κάθε συστολή της μήτρας σφίγγεται και εξωθεί ολοένα και πιο κάτω το έμβρυο. Η κάθοδος του εμβρύου μπορεί να διαρκέσει από λίγα λεπτά μέχρι και λίγες ώρες. Αν η κάθοδος και ο τοκετός καθυστερούν ιδιαίτερα, ή αν υπάρχουν ενδείξεις ότι το έμβρυο δεν οξυγονώνεται καλά τότε παρεμβαίνει ο γυναικολόγος και επιταχύνει τον τοκετό χρησιμοποιώντας κάποιας μορφής εμβρυουλκία (συνήθως τον αναρροφητικό εμβρυουλκό ή βεντούζα).

Τελικά το κεφαλάκι του εμβρύου αρχίζει να διακρίνεται μέσα από τα χείλη του αιδοίου. Με μερικές εξωθήσεις και υπό τις οδηγίες του ιατρού και της μαίας η έγκυος τελικά γεννά αρχικά το κεφαλάκι του νεογνού. Σε αυτήν την φάση διενεργείται ή όχι η περινεοτομή. Στη συνέχεια θα εξέλθει το υπόλοιπο σώμα του νεογνού. Ο ιατρός ή η μαία θα απολινώσουν τον ομφάλιο λώρο και το νεογνό θα τοποθετηθεί σε ειδικό χώρο για την φροντίδα του.


3ο στάδιο (έξοδος του πλακούντα).
 Μετά από λίγα λεπτά και με μικρότερης έντασης συστολές η μήτρα γεννά τον πλακούντα και τους υμένες. Ο ιατρός θα εξετάσει την γυναίκα και θα αποκαταστήσει με ράμματα τυχόν ρήξεις που έχουν προκληθεί στον τράχηλο, στον κόλπο ή στο περίνεο.

Τι είναι η περινεοτομή;

Είναι μια τομή στο δέρμα και τους μυς του περινέου που πραγματοποιείται από τον ιατρό κατά τον τοκετό της κεφαλής του εμβρύου. Η τομή αυτή γίνεται προκειμένου να διευκολυνθεί η έξοδος του εμβρύου και για να αποφευχθούν εκτεταμένες και μη ελεγχόμενες ρήξεις στο περίνεο. Η περινεοτομή γίνεται είτε υπό την επίδραση της επισκληριδίου αναισθησίας είτε με τη χρήση τοπικής αναισθησίας από τον ιατρό.

Μπορεί να σπάσουν τα νερά χωρίς να έχει ξεκινήσει ο τοκετός;

Σε περίπου 10% των περιπτώσεων τα νερά σπάνε σε ανύποπτο χρόνο, χωρίς να έχουν ξεκινήσει οι συστολές της μήτρας. Η γυναίκα θα πρέπει να μην πανικοβληθεί και θα πρέπει να επικοινωνήσει με το γυναικολόγο ή τη μαία της. Σε αυτές τις περιπτώσεις η μήτρα δεν ενεργοποιείται αμέσως και συνήθως περνάει ένα χρονικό διάστημα για να ξεκινήσουν οι συστολές που θα οδηγήσουν τελικά στον τοκετό. Η απώλεια του αμνιακού υγρού δεν αποτελεί απειλή για το έμβρυο.Το χρονικό διάστημα για την ενεργοποίηση της μήτρας ποικίλλει, αλλα το 90% των γυναικών τελικά ξεκινούν συστολές τοκετού μέσα στο 2ο 24ωρο. Ανάλογα με την περίπτωση μπορεί να χρειαστεί επιτάχυνση της ενεργοποίησης της μήτρας με ιατρική παρέμβαση μέσω της χρήσης ενδοφλέβιας ωκυτοκίνης.

Τι πιθανότητες υπάρχουν να οδηγηθεί τελικά μια γυναίκα σε καισαρική τομή;

Περίπου 1 στις 7 εγκύους που ξεκινούν φυσιολογικό τοκετό τελικώς υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση καισαρικής τομής για διάφορους λόγους. Το αίτιο μπορεί να είναι η αναστολή της διαστολής του τραχήλου, το σταμάτημα των συστολών της μήτρας, η αδυναμία καθόδου του εμβρύου ή όταν υπάρχουν ενδείξεις δυσχέρειας του εμβρύου όταν ο τοκετός είναι στα αρχικά στάδια και φαινομενικά χρειάζεται πολύ ώρα για να ολοκληρωθεί.

Πηγή: http://www.femme.gr/vaginal_delivery.htm

Η τηλεόραση βλάπτει τα μωρά

Στατιστική έρευνα επιστημόνων από την Αμερική έδειξε ότι ότι η παρακολούθηση τηλεοπτικών προγραμμάτων από τα μωρά αυξάνει τις πιθανότητες για επιβράδυνση της εξέλιξης του λεξιλογίου αν και εφόσον γίνεται συστηματικά και σε υπερβολικό βαθμό.
Άκρως ενδιαφέρουσες είναι οι δηλώσεις του καθηγητή Φρέντερικ Ζίμερμαν, του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον, που συγκέντρωσε τα σημαντικά αποτελέσματα της έρευνας μέσα σε λίγες λέξεις λέγοντας ότι :
Για κάθε ώρα που ένα βρέφος ηλικίας από 8 έως 16 μηνών περνά μπροστά στην τηλεόραση παρακολουθώντας διάφορα παιδικά βίντεο, αντιλαμβάνεται κατά μέσον όρο από έξι έως οκτώ λέξεις λιγότερες σε σύγκριση με τα βρέφη που δεν παρακολουθούν τόση ώρα τηλεόραση.
Το πιο σημαντικό συμπέρασμα αυτής της μελέτης είναι ότι δεν υπάρχει σαφής ένδειξη για κάποιο όφελος που να προέρχεται από τα παιδικά βίντεο, αντιθέτως υπάρχουν ενδείξεις για αρνητικές συνέπειες.
Το συμπέρασμα είναι ότι όσο περισσότερο ένα παιδί παρακολουθεί παιδικά βίντεο, τόσο μεγαλύτερες είναι οι συνέπειες. Η διάρκεια της τηλεθέασης έχει σημασία. Να τονιστεί ότι τέτοιες επιπτώσεις δεν εμφανίζονται σε παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας.

Η έρευνα έγινε σε 1000 οικογένειες στη Μινεσότα και την Ουάσινγκτον οι οποίες κλήθηκαν να συμπληρώσουν διάφορα ερωτηματολόγια για τις ανάγκες της έρευνας.
Βέβαια, τα αποτελέσματα αυτά μπορεί να μην είναι και τόσο ενδεικτικά εφόσον πρόκειται για μια στατιστική μελέτη, αλλά σίγουρα έχουν μια υπόσταση και πρέπει να προσεχθούν.
Γι’ αυτό και οι γονείς δεν θα πρέπει να εκθέτουν με τις ώρες και σε καθημερινή βάση τα μωρά τους στη θέα της τηλεόρασης μόνο και μόνο για να κερδίσουν οι ίδιοι λίγη ησυχία. Παν μέτρον άριστον.

Πηγή : http://www.cosmo.gr/Science/USA/163227.html

Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

25 κανόνες για να επικοινωνούμε καλύτερα με το μικρό μας

Οι παρακάτω κανόνες, εάν εφαρμοστούν με συνέπεια και δημιουργικά στην καθημερινή επικοινωνία με το παιδί προσχολικής ηλικίας, έχουν πολύ θετική επίδραση στη γλωσσική ανάπτυξή του. Η ανάπτυξη σωστού λόγου είναι από τις σημαντικότερες παραμέτρους που καθορίζουν τη μελλοντική επιτυχία του παιδιού στο σχολείο και αργότερα ίσως στην κοινωνία.

1.      Αργή, απλή και τονισμένη ομιλία στο επίπεδο του παιδιού
Όταν μιλάμε σε ένα νήπιο, προφέρουμε τις λέξεις αργά και καθαρά. Προσπαθούμε να τονίζουμε το ίδιο όλες τις συλλαβές, ώστε να μην ακούει το παιδί μέρος μόνο της λέξης.
Πάντα προσπαθούμε να κοιτάμε το παιδί στα μάτια. Ακόμα, είναι σημαντικό να βεβαιωθούμε πως το παιδί μάς βλέπει την ώρα που μιλάμε και παρατηρεί τα χείλια μας, τις εκφράσεις μας.
Οι προτάσεις μας είναι καλό να έχουν μία λέξη παραπάνω από τις προτάσεις που μπορεί να φτιάξει το παιδί μας. Εάν το 18 μηνών μικρό μας προφέρει μερικές απλές λέξεις, προσπαθούμε να του μιλάμε με απλές προτάσεις που έχουν δύο λέξεις, όπως "νινί κοιμάται', 'έλα εδώ' κλπ. Το φυσιολογικό παιδί στα 3 του χρόνια χρησιμοποιεί καλά προτάσεις με τρεις λέξεις, συνήθως υποκείμενο, ρήμα, αντικείμενο. Εμπλουτίστε την κουβέντα βάζοντας επίθετα ή αντωνυμίες και φτιάχνοντας προτάσεις με τέσσερις λέξεις.

2.      Δείξτε ενδιαφέρον και ενθουσιασμό
Το μη λεκτικό περίβλημα της ομιλίας μας έχει σημασία. Στα μικρά παιδιά αυθόρμητα μιλάμε πιο ζωντανά, με μια δραματοποίηση στη χροιά της φωνής, με χρωματικές αντιθέσεις και έμφαση στον τονισμό.

3.      Κατανοήστε το εύρος της προσοχής που μπορεί να δώσει ένα παιδί σε κάθε ηλικία
Συχνά εκνευριζόμαστε με τις απότομες μεταπτώσεις του ενδιαφέροντος που δείχνει το παιδί. Πριν ακόμη πιάσει κάτι, σπεύδει να ασχοληθεί με κάτι άλλο. Είναι καλό να συνειδητοποιήσουμε πόσο διαφορετικό εύρος προσοχής έχουν τα μικρά παιδιά. Τα βρέφη εστιάζουν σε κάτι στιγμιαία κατά τους πρώτους έξι μήνες, για μερικά δευτερόλεπτα κατά τους επόμενους έξι. Αποσπώνται από ό,τι κάνουν πολύ εύκολα αν υπάρχουν πολλά ερεθίσματα στο περιβάλλον τους. Αργότερα, η προσοχή των μικρών παιδιών είναι άκαμπτη, σα μέσα από κανάλι, σε εκείνο που κάνουν κάθε στιγμή. Δυσκολεύονται να αφοσιωθούν σε κάτι για παραπάνω από μερικά λεπτά, μπορούν συνήθως να παρακολουθήσουν ένα πράγμα τη φορα και αλλάζουν ενδιαφέρον πολύ γρήγορα, για τα δικά μας κριτήρια. Μόνο μετά τον τέταρτο χρόνο της ζωής αποκτά συνήθως το παιδί την ικανότητα να εστιάζει σε ένα παιχνίδι για παραπάνω από μερικά λεπτά και να παρακολουθεί δύο ή περισσότερα πράγματα ταυτόχρονα.

4.      Ακολουθήστε την κατεύθυνση της προσοχής του παιδιού σας

Το μικρό παιδί ασχολείται κυρίως με το τώρα και δεν θα σας ακούσει ιδιαίτερα αν του μιλάτε για ό,τι έγινε εχθές ή όσα θα γίνουν αύριο. Αν εστιάζει την προσοχή του σε ένα παιχνίδι, πχ ένα αυτοκινητάκι, ακολουθήστε το και μιλήστε για αυτό, τι ήχο κάνει, αν έχει πόρτα κλπ. Αφήστε στο παιδί την πρωτοβουλία. Όταν θέλετε να τραβήξετε την προσοχή του σε κάτι, κατεβείτε στο επίπεδό του, βεβαιωθείτε ότι σας κοιτάει, πείτε το όνομά του και έπειτα αυτό που θέλετε. Προσπαθήστε να δείτε τον κόσμο από τη δική του οπτική γωνία, με τα δικά του μάτια. Παρατηρήστε το παιδί για λίγο και φανταστείτε τι βλέπει, τι σκέφτεται, πως το εκφράζει. Σε γενικές γραμμές, κάντε ένα βήμα πίσω: μην προτρέχετε να επιβάλλετε τη βούληση σας και τον κόσμο σας. Μπείτε στο δικό του κόσμο, αφήστε το παιδί να πάρει πρωτοβουλία και απλώς εμπλουτίστε με το λόγο σας τη διαδρομή. Τα μικρά παιδιά μαθαίνουν εύκολα ό,τι ανακαλύπτουν από μόνα τους και δύσκολα ό,τι τους επιβάλλουμε.

5.      Δώστε χρόνο και ευκαιρία στο παιδί να σκεφτεί και να αποκριθεί
Κάντε ένα ενδιαφέρον πείραμα: μαγνητοφωνήστε για δέκα λεπτά την επικοινωνία σας με το παιδί. Αν, ακούγοντας την κασέτα, διαπιστώσετε ότι μιλάτε μόνο εσείς και το παιδί έχει αρθρώσει από καθόλου έως μερικές μόνο λέξεις, ίσως χρειάζεται να ξανασκεφτείτε τον τρόπο που επικοινωνείτε μαζί του. Πολλοί γονείς δίνουν συνεχώς μια σειρά από παροτρύνσεις, προσταγές και ερωτήσεις στο παιδί, χωρίς να σταματούν για να του δώσουν χρόνο να σκεφτεί και να αρθρώσει μια απάντηση. Άλλοι πάλι προτρέχουν να εκστομίσουν την σωστή λέξη, να προσφέρουν έτοιμες απαντήσεις, με αποτέλεσμα το παιδί να μην νιώθει την ανάγκη καν να μιλήσει. Ανάλογα με το στάδιο ωρίμανσης, τα μικρά παιδιά χρειάζονται περισσότερο χρόνο από εσάς για να μιλήσουν. Σεβαστείτε αυτήν τους την ανάγκη, δείξτε ότι προσέχετε υπομονετικά όσο περιμένετε την απάντηση, συνεχίζοντας να τα κοιτάτε με ενδιαφέρον.

6.      Δώστε έμφαση στην επανάληψη

Το νήπιο έχει ανάγκη να ακούσει το ίδιο πράγμα πολλές φορές. Έχει σημασία να ακούσει πάλι και πάλι την ίδια λέξη, σε διαφορετική στιγμή και πλαίσιο, για να την αφομοιώσει τελικά.

7.      Σχολιάστε και περιγράψτε ό,τι κάνει και κάνετε τώρα

Περιγράψτε τι κάνει και τι κάνετε κάθε στιγμή. Τα μικρά ζουν μόνο στο τώρα. Αν μαγειρεύετε, μιλήστε του για τα υλικά που χρησιμοποιείτε. Αν είστε στο δρόμο, προσέξτε που κοιτάει και περιγράψτε την εικόνα. Αν παίζει με ένα κουκλόσπιτο και ανεβάζει το κουκλάκι από την σκάλα, διανθίστε την σκηνή με ανάλογο "λεκτικό" περίβλημα. Η τεχνική αυτή θυμίζει κάπως την αναμετάδοση ενός ποδοσφαιρικού αγώνα. Κάθε στιγμή, κάθε δραστηριότητα ρουτίνας, όσο φαινομενικά βαρετή κι αν είναι, μπορεί να γίνει ευκαιρία για λεκτικά ερεθίσματα και γλωσσική πρόοδο του παιδιού σας.

8.      Επεκτείνετε αυτό που λέει κάθε φορά

Συμπληρώστε και εμπλουτίστε κάθε τι που λέει το νήπιό σας. Αν σας ζητάει να το πάτε βόλτα λέγοντας 'άτα', απαντήστε του 'θέλεις να πας βόλτα μικρέ μου!'. Ο 18 μηνών Μανώλης βρήκε μια πλαστική φράουλα στο πάτωμα. Πηγαίνει προς το ντουλάπι και φωνάζει δείχνοντας 'φαγητά'. Καταλαβαίνετε πως θέλει να βάλει τη φράουλα στο καλαθάκι με τα άλλα πλαστικά τρόφιμα, που βρίσκεται μέσα στο ντουλάπι. Πείτε του 'βέβαια, να βάλουμε τη φράουλα στο καλάθακι με τα άλλα φαγητά! Έχεις δίκιο. Να και μια μπανάνα. Να βάλουμε κι αυτήν μέσα.'

9.      Αφήστε κενό στην πρότασή σας για να το συμπληρώσει

‘Αυτό είναι ένα…’, ‘Κοίτα, μια..’, ‘Δώσε μου το ..’ Αφήστε κάτι να λείπει, μια λέξη να εννοείται και δώστε χρόνο στο παιδί να τη βρει. Κοιτάξτε το στα μάτια εύθυμα περιμένοντας, κεντρίστε το να αποκριθεί. Αν δείτε στο πρόσωπό του να αναπτύσσεται ντροπή, θυμός ή άγχος, πείτε του τη λέξη απλά, χωρίς να εστιάσετε στην σιωπή του.. Χρησιμοποιήστε αν χρειάζεται χειρονομίες, εκφράσεις, δείξτε εκείνο που θέλετε να σας ονοματίσει. Προσοχή, να καταφεύγετε σε αυτήν την τεχνική με μέτρο. Αν δοθεί η εντύπωση του καταναγκασμού στο παιδί, αυτό θα αποσυρθεί, θα διακόψει την επικοινωνία.

10.  Μάθετέ του να περιμένει την σειρά του

Ένα σημαντικό στοιχείο μιας συζήτησης είναι η γνώση του να ξέρει κανείς πότε να μιλήσει, η δεξιότητα του να περιμένεις τη σειρά σου. Οι γονείς μπορούν να διδάξουν αυτήν τη δεξιότητα με το προσωπικό τους παράδειγμα, όταν ακούν υπομονετικά για όση ώρα χρειαστεί την απάντηση του νηπίου τους, και με τον έπαινο όταν το μικρό αποκρίνεται σωστά.

11.  Εμπλουτίστε καθημερινές πράξεις ρουτίνας με λόγο

Κάθε τι που κάνετε μέσα στην ημέρα σας μαζί με το παιδί είναι ευκαιρία για μάθηση και συνομιλία. Καθημερινές δουλειές όπως το μαγείρεμα, το πλύσιμο, το σιδέρωμα, το σούπερ μάρκετ, μπορούν να γίνουν πιο ενδιαφέρουσες, λιγότερο βαρετές και για σας και για το παιδί σας, προσφέροντας ταυτόχρονα τροφή για την ανάπτυξή του. Το κλειδί είναι να βάζετε το μικρό σας ενεργό μέσα σε ό,τι κάνετε, να μην απομονώνετε το δικό σας ‘μεγάλο’ κόσμο μακριά από το δικό του ‘μικρό’ κόσμο.

12.   Βάλτε το νήπιο σας να συμμετέχει σε ό,τι κάνετε
Το νήπιο μαθαίνει κάθε στιγμή και ευκαιριακά. Οποιοδήποτε  γεγονός της ημέρας μπορεί να γίνει ευκαιρία για σωστή κουβέντα και μάθηση. Στο σούπερ μάρκετ, δώστε στο μικρό σας πράγματα να κάνει, αφήστε το να συμμετέχει. Ονομάζετε τα αντικείμενα που βλέπετε. Στην πραγματικότητα, το μυστικό για να μπορέσετε να κάνετε ο,τιδήποτε είναι να βάλετε το μικρό να συμμετέχει σε αυτό! Διαφορετικά, θα βρεθείτε διαρκώς αντιμέτωποι με τον αρνητισμό, την γκρίνια και την αταξία του.

13.  Παίξτε με τους ήχους, τους φθόγγους, τις λέξεις

Δείξτε του ότι είναι ελεύθερο να πειραματιστεί με τη γλώσσα, να τη γνωρίσει μέσα απο λάθη. Παροτρύνετέ το να αυτοσχεδιάσει, να φτιάξει στιχάκι, τραγουδάκι από μια συλλαβή! Έτσι του τονίζετε τον αυθορμητισμό, την αυτοπεποίθηση, του δίνετε εφόδια να ανακαλύψει μόνο του πτυχές του κόσμου - και της γλώσσας. Μην φοβάστε να ακουστείτε 'ανόητοι', να κάνετε γελοίους ήχους ή αδόκιμες λέξεις, φράσεις.

14.  Όχι στον καταιγισμό ερωτήσεων
Τα νήπια, ιδιαίτερα κάτω των τριών χρόνων, είναι μπερδεμένα. Μόλις ξεκίνησαν να γνωρίζουν τον κόσμο, μα πολλά πράγματα είναι ακόμα πρωτόφαντα, συνιστούν γρίφο. Μπερδεύονται να οριοθετήσουν τον ίδιο τους τον εαυτό. Επιπλέον δυσκολεύονται ακόμα να εκφραστούν με τις λέξεις. Αν φανταστείτε για λίγο τον ψυχισμό τους θα καταλάβετε γιατί το να τα ρωτάμε συνέχεια δεν είναι και τόσο καλή ιδέα. Όσο περισσότερες ερωτήσεις του απευθύνεις, τόσο πιο έντονα θα εναντιωθεί, θα βρεθεί σε σύγχυση, θα κόψει τις γέφυρες της επικοινωνίας. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα αν οι ερωτήσεις είναι κυρίαρχες στο λόγο μας, του προσφέρουν επιλογές που δεν ξέρει να χειριστεί, προέρχονται από πολλά άτομα ταυτόχρονα ή από άτομα λιγότερο οικεία. Οι πολλές ερωτήσεις είναι ένας σίγουρος τρόπος να οδηγήσουμε σε πρώιμο τέλος την συνομηλία μας με ένα νήπιο. Μόνο αργότερα, συνήθως στα 3-5 χρόνια, όταν το παιδί αρχίσει να κάνει από μόνο του ερωτήσεις – τα ατέλειωτα γιατί και πως- μπορούμε να ενσωματώσουμε στο λόγο μας ερωτήσεις – και πάλι με τρόπο φυσιολογικό, μη απαιτητικό, όπως μιλάμε με έναν ενήλικα και όχι εν είδη καταιγισμού.

15.  Προτιμήστε τις ανοιχτές από τις κλειστές ερωτήσεις
'Τι είναι αυτό;', 'Τι θέλεις;', 'τι χρώμα είναι το μπλουζάκι;', 'πόσο χρονών είσαι;' 'αγαπάς τον παππού σου;', 'θέλεις να παίξουμε;', 'είναι καλό;', 'σ'αρέσει;'. Θα μπορούσα να αναφέρω δεκάδες άλλες παρόμοιες κλειστές ερωτήσεις που ταλαιπωρούν κάθε μέρα τα μικρά παιδιά, κάτω των τριών χρονών. Δεν προσθέτουν τίποτα ενδιαφέρον για το παιδί, είναι καταναγκαστικές ή χιλιοειπωμένες, δέχονται μόνο μια μονολεκτική απάντηση, συνήθως ‘ναι’ ή ‘όχι’, προκαλούν αντίδραση και εναντίωση, κλείνουν αντί να ανοίγουν την κουβέντα μαζί τους. Είναι πολύ προτιμότερο να μετατρέπετε τις ερωτήσεις σας σε ανοιχτές, οι οποίες παροτρύνουν το παιδί να σκεφτεί, να απαντήσει με πολλές λέξεις και  να συνεχίσει την κουβέντα. Για παράδειγμα 'Ωραία, μπήκε ο πειρατής στο δωμάτιο, τώρα πως θα ανοίξει την πόρτα;' ή ‘είναι επικίνδυνο να κατέβεις την σκάλα μόνος σου, γιατί; Ξέρεις;’.

16.  Ποτέ μην το κριτικάρετε αν πει κάτι λάθος
Ο Κωνσταντίνος βλέπει με έξαψη τη μαμά του να βάζει το καρότσι του στο πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου. ‘Άτα!’, αναφωνεί. Μην του λέτε ' Δεν είναι άτα αλλά βόλτα'. Αυτό θα τον αποθαρρύνει, θα του χαμηλώσει την αυτοπεποίθηση στις γλωσσικές του ικανότητες και θα τον αποτρέψει από το να σας μιλάει ελεύθερα. Πείτε του μπράβο για την προσπάθειά του και επαναλάβετε τη λέξη σωστά ειπωμένη. Αναγνωρίστε την αξία της απάντησής του, έστω και λανθασμένης, και παρακινήστε τον, βοηθήστε τον δίνοντάς του στοιχεία, ώστε να βρει την σωστή απάντηση. Τα θετικά σας σχόλια είναι πολύ σημαντικά για να ανθίσει η ομιλία του.

17.  Αποφύγετε το πατρονάρισμα και τον εκπαιδευτικό τόνο
Το παιδί ξέρει να διαβάζει τον εμφανώς διδακτικό, «στημένο» τόνο. Τα περισσότερα αντιδρούν σε αυτόν τον τόνο με αρνητισμό και τελικά δε μαθαίνουν εκείνο που θέλετε. Επίσης τα παιδιά μαθαίνουν καλύτερα όχι με τη δική σας καθοδήγηση αλλά όταν εξερευνούν μόνα τους τα πράγματα, με δικό τους κίνητρο. Όσα και να τους πείτε για τους δεινόσαυρους, δε θα μάθουν τίποτα αν δεν πιάσουν στα χέρια τους ένα πλαστικό δεινοσαυράκι από δικό τους ενδιαφέρον και δεν κάνουν τις ερωτήσεις που αυτά θέλουν. Μπορείτε να τα παροτρύνετε, να προσφέρετε λύσεις όταν ζητούν βοήθεια, αλλά όχι να τα καθοδηγήσετε. To νήπιο διαισθάνεται τον εκπαιδευτικό τόνο ως τεχνητό, αφύσικο, έξω από τις άμεσες παραστάσεις που το αφορούν και τελικά απωθείται από αυτόν.

18.  Μιλήστε για σκέψεις και συναισθήματα

Διερευνήστε και εκφράστε συναισθήματα δικά σας και του παιδιού. Μιλήστε με ειλικρίνεια για ιδέες και σκέψεις, σίγουρα θα εκπλαγείτε από την ώριμη απάντηση και του πιο μικρού παιδιού! Είναι καλό το μικρό μας να εξοικειώνεται με την ανθρώπινη μας υπόσταση, πέρα από το καθαρό γονεικό μας πρόσωπο.

19.  Δώστε τροφή στη φαντασία

Τα παραμύθια προσφέρουν στο παιδί υλικό για να κεντρίσει τη φαντασία του. Όταν το μικρό φτάσει στο στάδιο της μαγικής σκέψης, γύρω στα 2-4 χρόνια, μπείτε στη δική του λογική. Μη φοβάστε ότι θα ακουστείτε παράλογοι, ονειροπόλοι, μη πραγματιστές. Μιλήστε του για νεράιδες, για δράκους και για όλα εκείνα τα μοτίβα που βρίσκονται κρυμμένα σε όλα τα καλά παραμύθια, φανταστικά μα πολύ χρήσιμα για να κατανοήσουν την πραγματικότητα.

 

20.  Χρησιμοποιήστε άφθονο παιχνίδι προσποίησης

Το κουκλοθέατρο - ή και θέατρο σκιών- είναι ένας εκπληκτικός, έξυπνος τρόπος για να ανάψετε τη φαντασία του παιδιού, να εμπλουτίσετε το λεξιλόγιό του αλλά και να 'αναπαραστήσετε' προβλήματα και καθημερινές καταστάσεις. Στην τελευταία περίπτωση, δημιουργώντας για παράδειγμα μια σκηνή με μια προστριβή ανάμεσα σε αδερφάκια, βοηθάτε να εκτονωθούν άσχημα συναισθήματα των παιδιών, βλέπετε βαθύτερα μέσα στην ψυχή τους και προσφέρετε έδαφος για ανακωχή.

21.  Βιβλία, αυτό το υπέροχο μέσο επικοινωνίας

Ένα από τα ιδιαίτερα πολύτιμα δώρα που μπορούμε να κάνουμε στο παιδί μας είναι να του εμφυσήσουμε αγάπη για τα βιβλία, από πολύ νωρίς, πριν τα πρώτα του γενέθλια. Περιεργαζόμενοι ένα παιδικό βιβλιαράκι γεμάτο εικόνες μαζί με το παιδί, πετυχαίνουμε πάρα πολλά: περνάμε όμορφες, χαλαρές στιγμές, ιδιαίτερα πριν τον ύπνο. Δημιουργούμε όμορφες συνήθειες που θα αντέξουν στο μέλλον. Χτίζουμε τη σχέση μας με το παιδί. Του δίνουμε άπειρα λεκτικά ερεθίσματα. Το προσκαλούμε να εκφράζει αυτά που σκέφτεται και αισθάνεται. Προάγουμε την κοινωνική και συναισθηματική του ανάπτυξη και αναπτύσσουμε τη φαντασία του.

22.  Το παιδί μαθαίνει καλύτερα καινούργιες λέξεις όταν χρησιμοποιεί όλες τις αισθήσεις του
Όταν το παιδί προσπαθεί να εκφράσει κάτι ζωντανό, χειροπιαστό και παραστατικό, μαθαίνει πιο γρήγορα. Η λέξη αγελάδα θα του εντυπωθεί σιγά-σιγά αν τη βλέπει στη ζωγραφιά ενός βιβλίου, κάπως πιο γρήγορα αν στο βιβλίο υπάρχει αληθινή εικόνα αγελάδας, ακόμα πιο σύντομα αν ο μπαμπάς, την ώρα που διαβάζει το βιβλίο τού κάνει παραστατικά ‘μουου..’, άμεσα αν την παρατηρήσει από κοντά σε μια φάρμα. Θα μάθει γρήγορα τα ονόματα των φρούτων, αν πειραματιστεί και βυθίσει τα χεράκια του στα πραγματικά.

23.  Μουσική και χορός

Η μουσική επηρεάζει θετικά την ψυχοκινητική ανάπτυξη πριν από τη γέννηση ακόμα. Πρόσφατες μελέτες σε εγκύους αλλά και σε πρόωρα νεογνά σε εντατικές μονάδες αποδεικνύουν την ευεργετική της επίδραση. Ενθαρρύνοντας στο μικρό μας την μουσική και κινητική έκφραση, ενθαρρύνουμε ταυτόχρονα τρόπους επικοινωνίας με άλλους ανθρώπους και την εξωστρέφεια.

24.  Επαφή με μεγαλύτερο κύκλο ανθρώπων: δώρο στην επικοινωνία

Κάθε επιπλέον μέλος σε μια οικογένεια εμπλουτίζει το γλωσσικό περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνει ένα παιδί. Ο παραδοσιακά πολυκύτταρος οργανισμός της ελληνικής οικογένειας, με τις γιαγιάδες, τους παππούδες, τους θείους, τα ξαδέρφια, αποτελεί υπερπολύτιμη πολυτέλεια που συχνά λείπει από τις οικογένειες δυτικών κοινωνιών. Προσθέτει ζωτικότητα στη ζωή του παιδιού. Αρκεί να συμβαίνουν δύο πράγματα: όλοι οι ενήλικες να επικοινωνούν με τους σωστούς τρόπους που ανέφερα παραπάνω και να αφήνουν το παιδί να εκφραστεί το ίδιο και να απαντήσει.
Είναι αλήθεια ότι τα νήπια περνούν ιδιαίτερα δημιουργικές στιγμές και απορροφούν γνώσεις και εμπειρίες όταν συναναστρέφονται μεγαλύτερα παιδιά σχολικής ηλικίας, αδέρφια ή μη. Ίσως έχετε αισθανθεί κι εσείς την ξεχωριστή χημεία που αναπτύσσεται ανάμεσα σε ένα δίχρονο και ένα δεκάχρονο παιδί. Προσφέροντας ευκαιρίες για παιχνίδι με μεγαλύτερα παιδιά δίνετε στο μικρό σας ερεθίσματα για γλωσσική ανάπτυξη και για μια άλλου τύπου επικοινωνία.

25.  Οικογένεια γύρω από το τραπέζι: δώρο στην επικοινωνία

Όλα τα μέλη μιας οικογένειας μαζεύονται για φαγητό γύρω από το τραπέζι. Συζητούν, ανταλλάσσουν τις εμπειρίες της ημέρας, ενώνονται με μια μαγική χημεία. Αυτή η υπέροχη, παραδοσιακή συνήθεια, ιδιαίτερα αγαπητή σε Μεσογειακούς λαούς και απούσα σε βόρειους, είναι μια δυνητικά πλούσια εμπειρία επικοινωνίας και για τα μικρά παιδιά. Τρώτε μαζί με το μικρό σας, αδράξτε την ευκαιρία για τη χαρά, εξερεύνηση, κουβέντα που προσφέρει το τραπέζι και η διαδικασία του φαγητού.

Παιδίατρος MRCPCH DCH IBCLC

Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010

Η φροντίδα του μωρού και του μικρού σας παιδιού, από τη γέννηση εώς τα 5 του χρόνια.


Θέμα:  Υγεία- Διατροφή- Ιατρική
Εκδότης: Ποταμός
Μετάφραση:  Δάφνη Παπαδάτου
Επιμέλεια:  Κωνσταντίνος Παπαδάτος
Σελίδες:  718
Ημ. Έκδοσης: 01/01/1998
Τιμή βιβλιοπωλείου: 32,00 ευρώ

Ο πολύτιμος αυτός τόμος που συμπυκνώνει τα πορίσματα της σύγχρονης επιστημονικής έρευνας με την εμπειρία 75 κορυφαίων παιδιάτρων ετοιμάστηκε από την περίφημη για το επιστημονικό της κύρος Αμερικανική Παιδιατρική Ακαδημία. Γραμμένος με απλό και κατανοητό τρόπο και πλαισιωμένος από 350 σχέδια και διαγράμματα, ο τόμος προσφέρει όλες τις πληροφορίες που χρειάζεται ο σύγχρονος γονέας για να εξασφαλίσει στο παιδί του το αγαθό της σωματικής και ψυχικής υγείας. Περιλαμβάνονται:

  • Μηνιαίος οδηγός του πρώτου έτους ζωής του μωρού, με όλες τις πληροφορίες για την ανάπτυξη και τη συμπεριφορά του

  • Ετήσιος οδηγός για τις ηλικίες 3-5 ετών με όλες τις πρακτικές συμβουλές για τα ζητήματα που αφορούν αυτή την περίοδο

  • Συμβουλές αγωγής και συμπεριφοράς

  • Κατάλογος κατάλληλων δραστηριοτήτων και παιχνιδιών ανά ηλικία

  • Αξιόπιστες πληροφορίες για όλα τα συνηθισμένα λοιμώδη νοσήματα, τα μυοσκελετικά προβλήματα, για παθήσεις του δέρματος, των πνευμόνων, της καρδιάς, χρόνιες καταστάσεις και νόσους κτλ.

  •      

    Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

    Τα μικρόβια κάνουν καλό στα παιδιά

    Νέες ενδείξεις πως δεν πρέπει να μεγαλώνουμε τα παιδιά μας σε αποστειρωμένο περιβάλλον βρήκαν επιστήμονες από το Βορειοδυτικό Πανεπιστήμιο του Ιλινόις. 
     

    Όπως γράφουν στην επιθεώρηση «Ρroceedings of the Royal Society», η επαρκής έκθεση σε μικρόβια κατά την παιδική ηλικία μειώνει σοβαρά τον κίνδυνο να εκδηλωθούν πολλά και σοβαρά νοσήματα μετά την ενηλικίωση.  

     Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Τόμας ΜακΝτέιντ, συνέκριναν νήπια και μικρά παιδιά από τις Φιλιππίνες με συνομήλικά τους παιδιά από τις ΗΠΑ και διαπίστωσαν πως τα πρώτα είχαν πολύ περισσότερες λοιμώξεις, αλλά τα επίπεδα της C-αντιδρώσας πρωτεΐνης (CRΡ) στο αίμα τους ήταν τουλάχιστον 80% χαμηλότερα από ό,τι τα αντίστοιχα επίπεδα στα Αμερικανόπουλα. 

    Η CRΡ αποτελεί δείκτη φλεγμονής και τα αυξημένα επίπεδά της σχετίζονται με νοσήματα όπως η καρδιοπάθεια, που τεκμηριωμένα αρχίζει στην παιδική ηλικία αλλά εκδηλώνεται όταν ενηλικιωνόμαστε. 

    Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ

    Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010

    Παιδική υπερκινητικότητα: παίζει ρόλο η διατροφή;

    Μόλις μπήκε (τυπικά μόνο) το φθινόπωρο, σε λίγες μέρες ξεκινούν τα σχολεία και η παιδική υπερκινητικότητα αποτελεί ένα από τα πιο δημοφιλή θέματα συζήτησης μεταξύ των γονέων μικρών παιδιών και μαθητών του δημοτικού.
    Τα συμπτώματά της συχνά περιγράφονται σαν νευρικότητα, επιθετικότητα, αυθόρμητη συμπεριφορά, μειωμένη ικανότητα συγκέντρωσης, αυξημένη κινητική δραστηριότητα. Στην πραγματικότητα, η υπερκινητικότητα είναι μία διαταραχή συμπεριφοράς η οποία εμφανίζεται στο 2-5% των νεαρών παιδιών σχολικής ηλικίας και τα επηρεάζει σε ποικίλο βαθμό. Κάνει την εμφάνισή της πριν την ηλικία των 7 χρόνων, έχει διάρκεια ίση ή μεγαλύτερη των 6 μηνών και χαρακτηρίζεται από την εξακριβωμένη απουσία πνευματικής ασθένειας ή πνευματικής καθυστέρησης.
    Η παιδική υπερκινητικότητα δεν είναι μια καινούρια κατάσταση. Η συμπτωματολογία της είναι γνωστή από το 1880. Σήμερα οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η υπερκινητικότητα οφείλεται πιθανά σε έναν συνδυασμό συγκεκριμένων γενετικών, περιβαλλοντικών, νευρολογικών και βιοχημικών παραγόντων. Επειδή δεν υπάρχει κάποια γνωστή θεραπεία γι’ αυτήν την ανωμαλία η θεραπεία συνήθως περιλαμβάνει πολλαπλές προσεγγίσεις, συχνά δε είναι συνδυασμός ιατρικής και ψυχολογικής επέμβασης και τροποποίησης του περιβάλλοντος του παιδιού. Η διαιτητική τροποποίηση έχει αρκετές φορές προταθεί στη θεραπεία της υπερκινητικότητας και παρά το γεγονός ότι αυτή η προσέγγιση έχει λάβει αρκετή δημοσιότητα, οι επιστημονικές αποδείξεις δεν είναι αρκετές για να υποστηρίξουν μία σχέση μεταξύ δίαιτας και υπερκινητικότητας.
    Μια από τις πιο διαδεδομένες θεωρίες για το ρόλο που παίζει η διατροφή του παιδιού στην υπερκινητικότητα είναι η κατανάλωση ζάχαρης και των πηγών στις οποίες βρίσκεται (συμπεριλαμβανομένων των γλυκών, αναψυκτικών με ζάχαρη). Οι επιστήμονες ερευνούν αυτή τη θεωρία σχεδόν έναν αιώνα (από το 1920) αλλά δεν υπάρχουν αποδείξεις. Το 1984, στα πλαίσια ενός συνεδρίου στην Αμερική με θέμα "Δίαιτα και συμπεριφορά: Μία πολυδιάστατη εκτίμηση" αναφέρθηκε ότι η ζάχαρη δεν επιδεινώνει την υπερκινητικότητα ή τυχόν προβλήματα συμπεριφοράς στα παιδιά. Πολλοί μάλιστα ερευνητές υποστηρίζουν ότι η κατανάλωση ζαχαρωτών αν μη τι άλλο, ηρεμεί τα παιδιά. Έτσι, μετά από έρευνες, το FDA κατέληξε το 1986 στο ότι δεν υπάρχουν επαρκείς αποδείξεις ότι η κατανάλωση ζάχαρης προκαλεί αλλαγές στη συμπεριφορά φυσιολογικών παιδιών ή ενήλικων.
    Μια ακόμα θεωρία θέλει τα συντηρητικά που χρησιμοποιούνται, στα τεχνητά χρώματα και στα τεχνητά αρώματα των τροφών να είναι υπεύθυνα για την παιδική υπερκινητικότητα. Το 1980, Συμβουλευτικές Επιτροπές στην Αμερική κατόπιν επίμονων ερευνών, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι δεν υπήρχε απόδειξη για κάποια σχέση μεταξύ τεχνητών προσθέτων και υπερκινητικότητας ή ικανότητας μάθησης των παιδιών.
    Επίσης, συνεχείς έρευνες έχουν αποτύχει να δείξουν κάποια σχέση ανάμεσα στην κατανάλωση ασπαρτάμης ή σακχαρίνης (τεχνητών γλυκαντικών με χαμηλή θερμιδική αξία) και την υπερκινητικότητα, γεγονός που έχει οδηγήσει τους επιστήμονες στην τακτική να μην τα εξαιρούν από το διαιτολόγιο σαν μία πάγια θεραπευτική τακτική .
    Επομένως, όσον αφορά στην διατροφή που πρέπει να ακολουθούν τα παιδιά, αυτή πρέπει να αποτελείται από ποικιλία, μέτρο και ισορροπία. Από εκεί και πέρα, η παιδική υπερκινητικότητα μπορεί να διαγνωσθεί ιατρικά, κάνοντας δοκιμή με διεγερτικά φάρμακα. Τα διεγερτικά, φυσιολογικά, ανεβάζουν τη δραστηριότητα των ανθρώπων αλλά έχουν ένα «παράδοξο» αποτέλεσμα με την υπερκινητικότητα: την θεραπεύουν (πιθανότατα διεγείροντας κέντρα ελέγχου στον εγκέφαλο). Εάν λοιπόν ένα παιδί αντιδρά στα διεγερτικά φάρμακα με το να ηρεμεί, αυτό δείχνει ότι τα φάρμακα μπορεί να διορθώνουν μία βιοχημική ανισορροπία στο νευρικό σύστημα και μπορούν να χρησιμοποιηθούν προκειμένου να ελεγχθεί η συμπεριφορά τους. Στα παιδιά που ανταποκρίνονται, η παροχή τέτοιων φαρμάκων θα πρέπει να θεωρείται τουλάχιστον η θεραπεία πρώτης επιλογής.
    Πολλοί γονείς δεν καταφέρνουν να εκτιμήσουν τη χρησιμότητα της φαρμακευτικής θεραπείας και είναι αρνητικοί σ' αυτήν, ειδικά όταν πιστεύουν ότι επεμβαίνοντας και τροποποιώντας τη δίαιτα μπορούν να βοηθήσουν. Η δίαιτα είναι ένα από τα πλέον σημαντικά ζητήματα στη ζωή ενός παιδιού το οποίο οι γονείς πιστεύουν ότι μπορούν να ελέγξουν. Εάν τα προβλήματα μπορούν να επιλυθούν με τη προσθήκη καρότων στο διαιτολόγιο ή την απαγόρευση μπισκότων, τότε οι γονείς είναι πιο θετικοί στο να δώσουν στη διαιτητική τροποποίηση μια ευκαιρία
    Συγγραφέας: Μανίκα Βάσια
    http://www.nutrimed.gr/ArticleViewDetails.aspx?A_ID=637

    Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010

    ΄Ηρθε το Φθινόπωρο!Καιρός για φθινοπωρινές δημιουργίες!






    Διακοσμήστε το παιδικό δωμάτιο με φθινοπωρινές δημιουργίες σαν και αυτές! Το μόνο που χρειάζεται ειναι μερικά υλικά και πολύ φαντασία!

    Προγεννετικός έλενχος. Είναι αναγκαίος;


    Ο οικογενειακός προγραμματισμός δεν είναι απαραίτητος μόνο για να αποφευχθούν ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες,αλλά και ζωτικός ώστε να μπορέσουν οι γονείς να αποφασίσουν πότε θα κάνουν παιδί,αφού λάβουν υπόψη τους διάφορους παράγοντες.
    Ένας βασικός παράγοντας φυσικά είναι η υγεία των γονιών ιδιαίτερα της μητέρας, γιατί η εγκυμοσύνη δημιουργεί πολλές αλλαγές στον οργανισμό της.
    Η γυναίκα πρέπει να είναι υγιής πριν αρχίσει μια εγκυμοσύνη. Να δοθεί ιδιαίτερη σημασία στην ψυχική υγεία της μητέρας. Πρέπει πχ πριν και όχι μόνο στη διάρκεια της εγκυμοσύνης:
    1. να έχει ισορροπημένη και υγιεινή δίαιτα
    2. να σταματήσει το κάπνισμα
    3. να αποφεύγει τα οινοπνευματώδη
    4. να χάσει το υπερβάλλον βάρος (αν έχει)
    5. να κάνει οδοντιατρικό έλεγχο
    6. να συζητήσει με το γιατρό της τυχόν ιατρικά προβλήματα που την απασχολούν πχ αναιμία, υπέρταση, διαβήτης, πρόβλημα νεφρών ή καρδιάς και να ξέρει τις συνέπειες
    7. να κάνει αιματολογικό έλεγχο (καλύτερα και οι δυο γονείς
    8. να συμβουλευτεί τον γιατρό της για τυχόν γενετικά προβλήματα οικογενειακά ή προσωπικά. Ιδανικό θα ήταν πριν από μια εγκυμοσύνη οι μέλλοντες γονείς να έκαναν προσεκτικό έλεγχο της υγείας τους και γενετικό εφόσον υπάρχει ιστορικό μιας πάθησης στην οικογένεια.
    9. Επίσης επιβάλλεται θεραπεία οποιασδήποτε χρόνιας κατάστασης της μητέρας, όπως ευρυαγγεία, παχυσαρκία, τερηδόνα, ουλίτιδα.
    Είναι φρόνιμο, η γυναίκα που προγραμματίζει εγκυμοσύνη να σταματήσει το κάπνισμα και να μειώσει την χρήση οινοπνευματωδών ποτών (εκτός από λίγο κρασί ή μπύρα)ώστε να μην βάλει σε κίνδυνο τη ζωή του μωρού τις πρώτες εβδομάδες τις εγκυμοσύνης, όταν ακριβώς σχηματίζονται τα σπουδαιότερα όργανα του(οργανογένεση)
    10. Αν παίρνει οποιοδήποτε φάρμακο, να συμβουλευτεί το γιατρό που ξέρει για τη προγραμματιζόμενη εγκυμοσύνη.
    Δεν υπάρχει καμία εγγύηση για ανώδυνη χρήση φαρμάκων στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ακόμα και αν πρόκειται για ένα απλό καθαρτικό ή παυσίπονο.

    Δεμίρη Αλίκη,
    Βρεφονηπιοκόμος