Η έρευνα του Πανεπιστημίου Μονας στην Μελβούρνη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι για τα βρέφη τριών μηνών το «φάσκιωμα» μείωνε την αντίδραση του εγκεφάλου σε μια εξωτερική διέγερση, μια πνοή αέρα που διοχετευόταν στα ρουθούνια του.
Η ικανότητα του βρέφους να ξυπνήσει ως αντίδραση σε τέτοιες διεγέρσεις πιστεύεται ότι παίζει ρόλο στο σύνδρομο αιφνίδιου βρεφικού θανάτου. Aρα από την μελέτη προκύπτει το ερώτημα κατά πόσο το τύλιγμα του παιδιού μπορεί, ειδικά για βρέφη που δεν έχουν συνηθίσει την πρακτική αυτή, να αυξήσει τις πιθανότητες του συνδρόμου.
Ο ρόλος του «φασκιώματος» στο σύνδρομο αιφνίδιου βρεφικού θανάτου είναι αντιφατικός, με ελάχιστες μελέτες να έχουν διενεργηθεί και να έχουν καταλήξει σε αντικρουόμενα αποτελέσματα.
Απ’ την μια το τύλιγμα του βρέφους το βοηθά να μένει σε ύπτια στάση κατά τη διάρκεια του ύπνου, στάση που συστήνεται από τους παιδίατρους προς αποφυγή του συνδρόμου. Μάλιστα ορισμένες έρευνες έχουν δείξει ότι υπάρχει χαμηλή συχνότητα του αιφνίδιου βρεφικού θανάτου σε πολιτισμικές ομάδες όπου το «φάσκιωμα» του βρέφους είναι κοινή πρακτική.
Ωστόσο, υπάρχουν και οι μελέτες που έχουν αποδείξει ότι τα βρέφη που «φασκιώνονται» δεν έχουν μειωμένο κίνδυνο αλλά αντίθετα αυξημένο. Ένα από τα οφέλη που αποδίδονται στην πρακτική αυτή, του ήρεμου ύπνου, είναι ανεπιθύμητο στην περίπτωση του συνδρόμου αιφνίδιου βρεφικού θανάτου. Πιστεύεται ότι τα προβλήματα κατά τη διάρκεια του ύπνου που προκύπτουν από την διακοπή της αναπνοής ή άλλες διεγέρσεις αποδίδονται στο σύνδρομο αιφνίδιου βρεφικού θανάτου.
Στην παρούσα έρευνα οι Αυστραλοί επιστήμονες μελέτησαν τις οργανικές επιδράσεις του «φασκιώματος» σε 27 βρέφη με πολυσωματοκαταγραφική μελέτη ύπνου, που καταγράφει τον καρδιακό παλμό, την αναπνοή, την ηλεκτρική δραστηριότητα του εγκεφάλου και άλλες λειτουργίες όταν το άτομο κοιμάται.
Τα βρέφη που ετέθησαν υπό ιατρική παρακολούθηση όταν ήταν τριών έως τεσσάρων εβδομάδων και πάλι όταν ήταν τριών μηνών. Τα 15 φασκιώνονταν σε τακτική βάση από την γέννηση τους και μετά, ενώ τα 12 όχι. Οι ερευνητές παρατήρησαν κατέγραψαν τον ύπνο κάθε παιδιού όταν ήταν «φασκιωμένο» ή όχι.
Διαπίστωσαν ότι μεταξύ των βρεφών που δεν «φασκιώνονταν» τακτικά, όταν τα τύλιξαν αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση της εγκεφαλικής αφύπνισης κατά την διάρκεια του ύπνου σε ηλικία τριών μηνών. Τα βρέφη είχαν επίσης λιγότερη σταθερότητα καρδιακού παλμού, συγκριτικά με όταν είχαν αφεθεί να κοιμηθούν ελεύθερα.
Αυτό δεν ίσχυε για τα παιδιά που τα «φάσκιωναν» οι μητέρες τους από την γέννησης τους.
Η παρατήρηση αυτή ίσως δείχνει ότι η μειωμένη ικανότητα αφύπνισης καπό τον ύπνο είναι λιγότερο αποτέλεσμα του «φασκιώματος» και περισσότερο της μη εξοικείωσης του παιδιού με την πρακτική αυτή.
Η Δρ Χέιντι Ρίτσαρντσον επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας σημειώνει ότι η επίδραση που παρατηρήθηκε στα παιδιά όταν ήταν τριών μηνών είναι σημαντική, διότι πρόκειται για χρονικό ορόσημο με αυξημένες πιθανότητες εμφάνισης του συνδρόμου.
Επίσης είναι η περίοδος που πολλές μητέρες επιστρέφουν στην εργασία τους και αφήνουν τα παιδιά να τα φροντίσει κάποιο άλλο άτομο, που δεν γνωρίζει επαρκώς τις συνήθειες τους ως προς τον ύπνο.
Οι ερευνητές εικάζουν ότι αυτό μπορεί να είναι παράγοντας των δυσανάλογα υψηλών ποσοστών (16%) του συνδρόμου αιφνίδιου βρεφικού θανάτου, που καταγράφονται στους βρεφονηπιακούς σταθμούς.
Πάντως κατά πόσο το «φάσκιωμα» του βρέφους αυξάνει το σύνδρομο αιφνίδιου βρεφικού θανάτου θα πρέπει να μελετηθεί περαιτέρω.
Πηγή: in.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου